राजन अधिकारी
म सानो छंदा मेरो बा, मेरो खेल मैदान भैदिए
उनकै काँखमा म लडीबुडी खेल्थे
उनकै बुईमा घोडाचढी खेल्थे
उनकै पाखुरीहरूमा चहीचही गर्थे
उनकै कॉंधमा चढी उनैलाई ऑंफू ठूलो भएको फूर्ति गर्थे
जसो गरे, जे गरे पनि मेरो बा
मन्दमुस्काले मेरो स्वागत गरिरहन्थे !
म स्कूल जाने उमेरको भएं मेरो बा मेरो हाटबजार भैदिए
निलो कट्टु र कमिज सिलाउन दर्जि दाईकोमा दौडीरहे
चुंईकने जुत्ता कस्न आफ्ना पाखुरीहरू अड्याईरहे
किताब कापी झोलामा भरी मेरो कॉंधमा मिलाईरहे
बारीको डिलमा बसी मेरै बाटो हेर्दै टेलाईरहे !!
जब म जवान भएं मेरो बा मेरो प्रेरणाको स्रोत भैदिए
शैक्षिक यात्रा तय गर्दा सारथी बनी रथ हांकिदिए
ब्याबहारिक ज्ञनको त पाठशाला नै खोलिदिए
असफलताको ठेस लाग्दा सफलताका लेरी गाईदिए
जीबन जिउने कलाहरूको कारखाना नै खोलिदिए !!!
साष्टांग प्रणाम मेरो बा !!!!
सिफारिस
व्यासका अध्येता न्यौपानेको अशून्यम् लोकार्पण
झापाको बिर्तामोडमा चैत्र १२ गते टुबोर्ग होलि हङ्गामा हुने
बागलुङ सेवा समाज र बलेवा समाज अमेरिकाको संयुक्त आयोजना, न्यूयोर्कमा चै...
कम्युनिष्टको आदेशले फसेका गृहमन्त्री लामिछाने संचार क्षेत्रको बिरोधले...