-पीपलमणि सिग्देल, जुन १५,२०२०
आमा तिम्राे नयनतलमा आँसुकाे भेल देख्दा !
पाखा बेसी सकल जगमा त्रासकाे खेल देख्दा !
भेरी बग्छिन् रगत जसरी रातकाे विम्ब बन्दै !
मेराे छाती चरचर भयाे ओखती के छ भन्दै ! ?
काेही आए जनमनलुटी याेजना गर्नलाई !
सेवा हाे वा स्वजनहितकाे डम्फु आफ्नै बजाई ।
तेराे मेराे दिनभर भनी व्यर्थ यात्रा बिराए !
थैलाे आफ्नै मलजल हुने राष्ट्रकाे गीत गाए !
गाेली-गठ्ठा लिइकन मरे युद्धमा भाइभाइ !
आफ्नै छानाे समथल भयाे लाैन भूकम्प आई ।
काेराेनाकाे कहर पनि याे काल बाेकेर आयाे !
कालापानी तिर रिपु बनी लाैन काे सल्बलायाे ?
खाटाे छाेप्दै सकल जगमा दीप बालेर हेराैं
कान्ला बारी लहलह हुने देश आफैं सिंगाराै !
आऊ साथी सहज मनले रच्न सक्छाैं कहानी !
माटाे पानी रगत पसिना हाे नि याे जिन्दगानी !!
मेची-काली नवनव कला राेपिने मन्च भर्दै
जागौं आजै सकल पृथिवी दिव्य उल्लास छर्दै ।
खोजौं नौलो सबजन मिली एकताको मदानी
रोजौं छुट्टै नव किरणको सिर्जनाको बिहानी ।।
सिफारिस
एनआरएनएमा कुन बाटो होइन मुक्त राजनीतिको मूल बाटो
हेड्स नेपालद्वारा मानसिक स्वास्थ्यको क्षेत्रमा काम गर्ने हेड्सको प्रति...
रूपान्तरण!
हारेको कांग्रेसको रुन्चे ढिपीका कारण गृहमन्त्रीले पेश गर्ने बिधेयक सुच...