गोरेटो यो टेकेको, पाउ सुस्तै सुस्तै
रानीवन छ उस्तै, स्वयम्भू दुरुस्तै !
उदास छु म एक्लै, तिमी छैनौ साथ
करुणा रुन्छ रूख, पीडा बोल्छ पात !
नजर ती नशालु, मादकतायुक्त
रोपिए ती तीरझैँ, हृदय भो भुक्त !
नरोइदे आकाश, देखी हाल मेरो
नछोपिदे बादल, दिनमै अँधेरो !
मदिराको प्यालामा, दुई डल्ला आँखा
सुसाई उराल्छन्, वियोगान्त भाका !
कति राखूँ आशा ? परदेशीसित !
कति गाऊँ प्रकृति ? विरहका गीत !!
--नरनाथ पौडेल, गोरखा, हाल: डल्लु, काठमाडौँ/९/२२/२०
सिफारिस
व्यासका अध्येता न्यौपानेको अशून्यम् लोकार्पण
झापाको बिर्तामोडमा चैत्र १२ गते टुबोर्ग होलि हङ्गामा हुने
बागलुङ सेवा समाज र बलेवा समाज अमेरिकाको संयुक्त आयोजना, न्यूयोर्कमा चै...
कम्युनिष्टको आदेशले फसेका गृहमन्त्री लामिछाने संचार क्षेत्रको बिरोधले...