-Tirth Raj Adhikari

बुद्धिजीवी:अनौठो किंवदन्ती

Hollywood Khabar April 06,2022 Comments

-तीर्थराज अधिकारी,गोरखा, लप्सीबोट; हाल:सरस्वतीनगर, काठमाडौँ-६ डिसेम्बर २, २०२०

मलाई आज लाग्दै छ किन बन्दै छु पत्थर
त्यो ढुङ्गो र ममा के छ त्यस्तो तात्विक अन्तर !
चुँडिन्छन् फूलका थुङ्गा मेरै आँखाअगाडि नै
छैनन् निषेधका भाषा व्यवधानहरू कुनै !१।

म खालि बाँच्नकै निम्ति झुटो बोल्छु निरन्तर
बतास सास के चल्छ भित्र गर्दै छ सर्सर !
म मान्छे कहिले हुन्छु, पाठ मैले छ पढ्नु के ?
सिङ पलाउने हो कि , हो कि पुच्छर आउने ? २।
 
झोला त्यो कपडा थैलो बोकेछु भरिया बनी
त्यस्तै कागत बोकेछु कापी-किताब क्यै भनी
दसी, प्रमाण क्यै पत्र , थोत्रो ,खोटो र जर्जर
तेर्स्याई मोल माग्दै छु स्वयम् ठान्दै दिगम्बर ।३।
 
विवेक ज्ञानको खेती अहङ्कार र दम्भले
किराले झैँ सबै खाए बीउ मासे अचम्मले
छैन उत्सर्गको भाव ,लोभमात्रै छ जिउने
ईर्ष्यालु मनमात्रै छ आफूमात्र रमाउने ।४।
कर्तव्य यसको अर्थ खोजी मैले कहाँ गरेँ ?
अथवा अर्थ घोकेर व्यवहार कता झरेँ ?
मान्छे हुँ पनि भन्दै छु , मेरो पनि समाज छ
म हेर्दिँन त्यहीँ मेरो कुरूप रूप अङ्कित ।५।

पाइलासित डुब्दै छु म आफैँ एक्लिँदै कता ?
मलामी पाउनै गाह्रो मेरो कस्तो महानता ?
बेहोसी ताल यसैमा काल निर्दयी भै झ~यो
म बाँचेर पनि के भो ! कठै ! मानवता म~यो ! ६।

**तीर्थराज अधिकारीका अरु कविता**